بررسی وضعیت آلودگی ماده گاوهای هلشتاین پیر به ویروس کمبود ایمنی گاو (BIV) و ارزیابی بالینی آن‌ها در برخی از گاوداری‌های شیری اطراف تبریز

ویروس کمبود ایمنی گاو، لنتی­ویروسی از خانواده بزرگ رتروویروس­ها می­باشد. در امکان ایجاد عوارض عفونی متنوع ناشی از اختلال سیستم ایمنی توسط آن و در نتیجه خسارات اقتصادی حاصله نظرات متفاوتی ارائه شده است. نظر به فراوانی آلودگی با این ویروس در گاوداری­های کشورهای مختلف و ارتباط این آلودگی­ها با وقوع اختلالات بالینی، انجام مطالعات بسیار اندک در ایران و همچنین احتمال همبستگی میزان آلودگی با افزایش سن و در نتیجه پیشنهاد وازد نمودن گاوهای پیر به ظاهر سالم، این تحقیق با هدف تعیین وضعیت آلودگی با این ویروس و بررسی اختلالات بالینی در گاوهای هلشتاین مسن در برخی از گاوداری­های اطراف تبریز به اجرا در آمد. در این مطالعه به برخی گاوداری­های شیری اعم از سنتی یا صنعتی و عمدتاً واحدهای کوچک اطراف تبریز مراجعه شد. 50 رأس گاو شیری هلشتاین به ظاهر سالم با سن بالاتر از 6 سال انتخاب و مشخصات انفرادی و بالینی آنها ثبت گردید. از دام های مورد مطالعه نمونه­های خون جهت ردیابی ژنوم BIV  تهیه شد. نتایج واکنش زنجیره­ای پلی­مراز از نوع نستد، روی نمونه­ها نشان دادند که آلودگی با ویروس کمبود ایمنی گاو در گاوهای مورد مطالعه، به میزان 2 درصد (یک رأس از 50 مورد) وجود دارد. بین میزان آلودگی به این ویروس و سن رابطه­ آماری معنی­داری مشاهده نشد. همچنین بین میزان آلودگی و درجه وضعیت بدنی، میزان تولید شیر، وجود اختلالات بالینی، وجود سابقه­ اختلالات بالینی، حالت ظاهری عقده­های لنفاوی، حضور یا بزرگ شدگی عقده ­های خونی رابطه آماری معنی­داری مشاهده نشد. بررسی حاضر نشان داد که گاوهای هلشتاین نمونه­برداری شده واجد آلودگی بسیار پائینی با ویروس BIV هستند و برخلاف برخی مطالعات گذشته و مطابق با برخی دیگر، افزایش سن تاثیری در حساسیت به آلودگی با این ویروس ندارد. کوچک کردن واحدهای گاوداری و کاهش تراکم گاو در آنها، می­تواند در پیشگیری و کنترل آلودگی با BIV کمک­کننده باشد.